Voordat Yvonne komt doe ik nog wat oefeningen, waar ik nog mee bezig ben als Yvonne arriveert. Haar vader heeft haar gebracht en haar moeder zit ook in de auto. Yvonne kwam naar NL omdat het helemaal niet goed ging met haar moeder en ze dacht echt dat ze hier kwam om een begrafenis te regelen. Maar haar moeder is weer redelijk opgeknapt en nu zit ze dus zelfs in de auto om Yvonne hier naartoe te brengen.
Marcel heeft lekker broodjes meegenomen en naar de lunch durf ik het aan om met 2 krukken samen met Yvonne naar het winkelcentrum te lopen. Het is gelukt, maar het is wel genoeg beweging voor vandaag. Om 15.30 komt de fysio nog even. Hij is verbaasd hoe snel mijn revalidatie ga. Op mijn verzoek kijkt hij even hoe ver mijn buiging is en dat zit op 120-130%. De meeste patienten zitten deze tijd rond de 90% dus ik mag niet klagen (wat ik ook niet doe!). Ik krijg weer een paar nieuwe oefeningen er bij en die zijn pittig. Ik hou voor het eerst sinds tijden ook last van mijn knie, zelfs na rust gaat het niet over. Ik fiets nog een paar keer, omdat daar de knie lekker soepel van wordt, maar voor de rest doe ik geen oefeningen.
Na de fysio hadden Yvon en ik bedacht om nog een half uurtje op een terras te gaan zitten. Een wijntje met bitterballen. Helaas lukte het ons niet om bij de boulevard te komen. Het verkeer zat vast en welke weg ik ook nam, we kwamen er niet door. Yvonne moest om 17.00 uur weer thuis zijn want ze had nog een vergadering om 17.30 uur van werk. Maar weer huiswaarts gegaan en daar nog even geproost op onze vriendschap.
Nadat we Yvonne hadden thuisgebracht nog even wat eten langs gebracht bij moeder en daarna naar huis en ben ik lekker gaat zitten/liggen. Genoeg beweging voor vandaag en ik hou last. Marcel verwarmt de soep en de stokbrood en na het eten gaat Marcel nog even rommelen in de tuin en de rest van de avond kijken we lekker tv. En om 22 uur geen Chris.....geen prik......zo fijn dit!
Reacties
Een reactie posten