Twee weken met de nieuwe knie

 Het is vandaag 2 weken geleden dat ik geopereerd ben. Ondanks dat ik niet zo veel doe vliegen de dagen voorbij. 

Vannacht een beetje onrustig geslapen. Het dekbed op het litteken voelt niet fijn. Ik heb niet echt pijn het is meer ongemakkelijk. Het patroon van gisteren herhaald zich een beetje. Rond 7 uur wakker, en even een tijdje zitten chatten met Jolanda, die gisteren geopereerd is aan haar knie. We hebben elkaar leren kennen via de FB pagina ‘knie protheses’, dus we zijn lotgenoten 😅  

Na mijn ontbijt uiteindelijk weer geslapen van half 9 tot kwart voor 11. Na het wassen een beetje rondgescharreld in huis. Ik heb weer wat verkocht via Vinted, dus doosje uitgezocht, jurk erin, bedankkaartje geschreven. Daarna wat spulletjes opgeruimd en weer het bed in en Netflix gekeken.

Door de dag mijn oefeningen gedaan en van 16 tot 18 uur weer geslapen. Elmo komt er regelmatig bij liggen op bed. Dat is prima zolang hij mijn been maar met rust laat en dat snapt hij niet altijd even goed. 

Vandaag slik ik alleen nog maar 4x 1000 mg paracetamol, alle andere pijnstilling is eraf. Morgen maar eens met de fysio overleggen hoe dat nu verder moet met de paracetamol.

Tijdens het koffie drinken krijg ik wat rare scheuten door mijn been. Het duurt gelukkig maar heel even, want dit is niet fijn! Nog even buiten heen en weer gelopen door de straat en daarna de laatste aflevering van The Serpent afgekeken, liggend op de sta op stoel. Nog even het been gekoeld en mijn hand. Door de krukken krijg ik wat meer last van de artrose in mijn rechterhand. Na 2 uurtjes op de stoel is het weer fijn om in bed te gaan liggen. De prik was vandaag weer geheel pijnloos, ik ben nu op de helft, hallelujah!

Als het goed is vannacht het laatste nachtje hier beneden. Ik wil weer in mijn eigen bed boven slapen (en overdag gewoon in het ziekenhuisbed beneden liggen). Marcel slaapt nog steeds op de bank, hij wilt perse beneden bij mij blijven liggen. Heel lief natuurlijk, maar ook voor hem is het wel fijn denk ik als hij weer lekker zijn eigen bedje in kan kruipen. Morgen ga ik dus voor het eerst in 2 weken weer naar boven en gaan we zien of het mij gaat lukken om de hindernis van de trap te nemen. Spannend!